تا راين، علي دهكردي به نام مستعار سعيد نقش ايفا مي‌كرد. در آن صحنه‌اي كه سعيد به داخل دستگاه مي‌رود، آن شخص داخل دستگاه علي دهكردي نبود، بلكه شهيد نادعلي هاشمي بود. نادعلي ۱۲۰ كيلو وزنش بود. در سال ۱۳۸۰ به علت استفاده زياد از داروي «كرتن» به خاطر عود شيميايي و آزار و اذيتش، شده بود ۴۰ كيلو. سال ۸۲ كه ايشان را ديدم، ابتدا نشناختمش، اما او مرا شناخت و گفت: «مرا مي‌شناسي.» گفتم «نادعلي تويي؟! در اين دو سال چه كار با خودت كردي؟!» گفت: «حاجي! ديگر آن زمان نيست، الآن كبد ندارم، معده هم ندارم، هر دو تايش را از بدنم تخليه كرده‌اند و الآن مايعات استفاده مي‌كنم». بعد از آن بود كه ريه‌اش هم عفوني شد و خرداد سال ۸۳ مظلوم و غريب به شهادت رسيد…
گفت‌وگو با علي‌رضا درستي، طلبه و جانباز شيميايي