چرا در جنگ بدر زمانی که پیامبر بر چاههای آب مسلط شدند دستور دادند تا چاه ها را پر کنند تا کفار نتوانند آب بخوردند؟ آیا طبق گفته معصومین این خلاف مروت نیست؟
اگر روایت میگوید «مداد العلماء افضل من دماء الشهدا»، پس دلیل اینکه علما هم آرزوی شهادت دارند چیست؟ آیا بهتر نیست زنده بمانند و به تعلیم و تعلم بپردازند.
آیا دسترسی به سلاح هستهای با توجه به آیه «وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ » برای ایران در حالیکه دشمنان ایران دارای این سلاح هستند واجب نیست؟
چرا امام خميني(ره ) شهادت فرزندشان را از الطاف خفیه الهی دانستند و گریه نکردند، اما در شهادت استاد مطهري گريه كردند و گفتند كه حاصل عمرم از دست رفت؟