در روایات دینی از میان عذاب‌های قبر, به یك نوع عذاب جداگانه اشاره شده كه از آن تعبیر به فشار قبر شده است. برخی روایات این عذاب را عام می‌دانند كه شامل حال مؤمنان می‌شود. اما به خاطر مقام و جایگاه خاصی که شهدا دارند و در قرآن و روایات بیان شده است می‌توان فشار قبر را درباره شهيد از ميان رفته پنداشت . از جمله: امام علي(ع) درباره جايگاه شهيد فرمود: «الا و ان افضل الخلق بعد الاوصياء الشهدا؛ آگاه باشيد كه پس از جانشينان پيامبر(ص)، برترين آفريده ها شهيدان مي باشند . پيامبر(ص) فرمود: «ارواح الشهداء في اجواف طير خضر تعلق من ورق الجنه ثم تأوي الي قناويل معلقه بالعرش؛ ارواح شهيدان، در درون پرندگان سبزرنگي كه به برگ بهشت پيوسته اند، قرار دارد. آنگاه (اين پرندگان) به چراغ هايي كه به عرش آويخته اند، مأوي گزيده و پناه مي آورند . با چنين تعابيري از روايات درباره شهيد به‌این نتیجه می‌توان مي توان دست يافت که فشار قبر از شهدا برداشته شده است. افزون بر آيات و روايات اشاره شده درباره جايگاه بلند شهيد، در برخي روايات، موضوع فشار قبر از شهيد آشكارا برداشته شده است به عنوان نمونه مي توان به روايت زير اشاره كرد: «قيل للنبي(ص) ما بال الشهيد لايفتن في قبره؟ قال: كفي بالبارقه فوق رأسه فتنه؛ از پيامبر(ص) پرسيده شد، چرا شهيد در قبرش مورد آزمايش و درد و رنج قرار نمي گيرد؟ پيامبر(ص) در پاسخ فرمود: درد و رنج حاصل از درخشش شمشير بر سرش، او را كافي است ، در ميان روايات، سرانجام به روايتي برمي خوريم كه بلافاصله پس از ريخته شدن نخستين قطره خون شهيد، جز بدهكاري، همه گناهان را از او زدوده شده شناسانده است: «عن ابي جعفر(ع) قال: اول قطره من دم الشهيد كفاره لذنوبه الا الدين، فان كفارته قضاؤه؛ امام صادق(ع) فرمود: نخستين قطره از خون شهيد، پوشاننده گناهان او جز دين است؛ چرا كه كفاره دين، پرداخت آن مي باشد .
شما میتوانید این مطلب را از طریق شبکه های اجتماعی زیر به اشتراک بگذارید.